Droga do wolnej Polski

 

Rok 1795 – Polska znika z mapy za sprawą Rosji, Prus i Austrii, które dzielą się naszymi ziemiami. Państwo Polskie ponownie pojawiło się w 1918 roku.Polacy byli przygotowani do walki o niepodległość, m.in. za sprawą związków strzeleckich, które w teorii zrzeszały fanów strzelania, a w praktyce mieliby stanowić dużą część sił walczących o wolność ramię w ramię z naszymi żołnierzami, którzy byli zmuszani do walki dla zaborców. Niemcy i Austriacy w „Akcie 5 listopada” obiecywali, że jeśli wygrają wojnę to reaktywują Państwo Polskie. Car Rosji odpowiedział w podobny sposób. Wszystko po to, żeby zachęcić nasze siły do walki po ich stronie. Zdecydowanie poważniejsze były plany ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych – Woodrowa Wilsona. Opracował program pokojowy, w którym jednym z punktów było odnowienie prawdziwie niepodległej Polski. Nie byłoby to możliwe bez ogromnej ilości zaangażowanych osób. Polacy chcieli odbić ojczyznę u boku Napoleona, czy w powstaniach: styczniowym i listopadowym. Przez wiele dziesięcioleci nie udało się odzyskać naszego kraju. 

Wszystko zmieniło się za sprawą rozpoczętej w 1914 roku I Wojny Światowej, w której na przeciw siebie stanęli nasi zaborcy – Rosja i Niemcy z Austo-Węgrami. Walczyliśmy o przyłączenie do naszego Państwa m.in. w powstaniu wielkopolskim (1918-1919), powstaniach śląskich (1919-1921) czy Lwowie i Wilnie. Najbardziej znanymi ojcami niepodległości był Józef Piłsudski, który dowodził legionami. Zaborcy zamknęli go w więzieniu za swoje działania konspiracyjne, jednak w listopadzie 1918 wyszedł na wolność po to, aby stanąć na czele nowego Państwa Polskiego. Dowodził w bardzo trudnych czasach – m.in. przez wojnę polsko-bolszewicką. To właśnie on miał ogromny wpływ na kształtowanie się naszych granic po odzyskaniu niepodległości. Drugą osobą jest Roman Dmowski – można powiedzieć, że był przeciwnikiem Piłsudskiego. Piłsudski na początku planował walczyć po stronie Niemców, a Dmowski uważał, że bardziej opłaca się bycie z Rosją. Obaj chcieli dla naszego kraju jak najlepiej, ale mieli inne wizje. Warto wspomnieć, że Dmowski założył Komitet Narodowy Polski, który był uznany za oficjalną reprezentację polskiej dyplomacji. To on starał się o utworzenie we Francji Polskiej armii oraz podpisał traktat wersalski.

Pierwszy rząd Polski – Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej stworzył Ignacy Daszyński 7 listopada 1918 w Lublinie, który oddał w ręce Piłsudskiego 11 listopada 1918 roku. Z tego względu (lecz nie tylko) w 1937 roku ustanowiono Narodowe Święto Niepodległości właśnie tego dnia. 11 listopada działy się również inne bardzo ważne wydarzenia – wojska niemieckie zaczęły wycofywać się z naszego kraju, a także we Francji podpisano układ rozejmowy między Ententą, a Niemcami. Wcześniej – przed 1937 rokiem – Narodowe Święto Niepodległości obchodzono w pierwszą niedzielę po 11 listopada.

100 lat niepodległej Polski za nami, ale wciąż brakuje nam 23 lat do „wyrównania” względem 123 lat pod zaborami. Naszym obowiązkiem – każdego Polaka – jest podtrzymywać pamięć o naszej historii. Należy pamiętać o tym, przez co musieli przejść nasi przodkowie, abyśmy dzisiaj mogli żyć w wolnym Państwie. Dla wielu z nas – żyjących w czasach pokoju niewyobrażalnym jest ogrom zniszczenia, poniżenia i obraz nieustannej walki o wyzwolenie naszej Ojczyzny z rąk zaborców. Nigdy nie zapominajmy o naszych bohaterach.